Alice en Geronimo Stilton

Wil je een (tragi)komische recensie lezen over de Geronimo Stilton-versie van Alice in Wonderland, dan moet je even een kijkje nemen op de site van het Lewis Carroll Genootschap, waar Casper Schuckink Kool onder de titel "Alice in het land van de kaasmuizen" een welgemeend leesadvies verstrekt (:onder het kopje Publicaties. Wel even geduld hebben, de site laadt een beetje langzaam).

Dit boek is natuurlijk niet de beste Alice-versie, maar met die intentie zal het ook vast niet zijn uitgegeven; ongetwijfeld is er een grote club aanhangers van de boeken van Geronimo Stilton, en als die op deze manier een snufje Alice meekrijgen (ook al stinkt ze naar Kaa dubbel aa ess; als ik ergens niet van houd, dan is het dus kaas. Dont't blame me, het is een familiekwaaltje), dan zie ik dat alleen al als een pluspunt. Al pakt maar 1% van de lezers van dit boek hierna de echte Alice, dan groeit onze club van Alice-verslaafden ook weer, en zoals Casper terecht in zijn recensie al concludeert: Een verzamelaar wil alles hebben.

By the way, ik heb iets wat Casper niet heeft. Een heus exemplaar van het boek met een echte tekening van Alice als muis! Op de stripmarkt in Kampen van 2016 stond een grote Geronimo Stilton-stand en een van de illustratoren, of in dit geval illustratrices, was aanwezig om de boeken te "signeren". Een buitenkansje natuurlijk (I wish I had our Dinah here), maar toen ik tussen al die kinderen stond vroeg ik me werkelijk even af of ik gestoord was en of mijn verslaving niet dermate vormen aannam dat ik moest overwegen hulp te zoeken. Not!, en bovendien was de tekenaar een heel aardig meisje . Ze rook niet naar kaas, en check verder de foto's maar. En ik kreeg ook nog een petje. Met handtekening. Dus.