Alice en De Eenhoorn
Geïnspireerd door de verhalen over het vervolg op Alice in Wonderland op het symposium van het Lewis Carroll Genootschap, ben ik weer eens in het boek Alice Through the Looking Glass gaan lezen. Een van de verhalen gaat over De Leeuw en De Eenhoorn.
In een van de andere verhalen op deze geweldige site (:iemand moet het zeggen tenslotte, en ik zei niet: een van de andere geweldige verhalen op deze site, hoewel je in Spiegelland nooit precies weet wat iemand eigenlijk zegt) heb ik al eens geschreven dat ik een leuk meisje ken dat Alice heet, maar toevallig ken ik nog een ander heel leuk meisje en die is gek op eenhoorns. Ze heeft een eenhoorn-pak, ze heeft eenhoorn-sloffen, en als je bij mijn filmpjes kijkt, dan zie je dat ze eigenlijk een eenhoorn is. Hoogste tijd dus om het eens te hebben over De Eenhoorn in het verhaal van Lewis Carroll en onthoud: "Be yourself. Unless you can be a unicorn. In that case, you should always be a unicorn." (Geloof het of niet, maar zelfs deze beroemde quote is gebaseerd op Alice in Wonderland, uit de gelijknamige bewerking ervan door de schrijfster Elle Lothlorien.)
Terug naar Alice. Voor wie er nog niet mee bekend is: De Leeuw en De Eenhoorn vechten om de kroon, die echter stevig op het hoofd van De Koning staat die er niet over peinst deze aan wie dan ook af te geven. Tijdens het gevecht wordt een pauze ingelast en De Eenhoorn zegt tegen De Koning, doelend op Alice, dat hij altijd heeft gedacht dat kinderen monsters uit een fabel waren (:zo gaat dat in Spiegelland). Alice denkt uiteraard hetzelfde over De Eenhoorn, maar aangezien ze elkaar nu toch hebben gezien, spreken ze af in elkaar te geloven. Even een kennisfeitje tussendoor: wist je dat de Eenhoorn al sinds de 14e eeuw het nationale dier van Schotland is en dat de mensen in die tijd echt geloofden dat er eenhoorns bestonden? If I believe in you...
Er wordt besloten taart te gaan eten, waarbij Alice aan De Leeuw - die ook nog nooit een kind heeft gezien - wordt voorgesteld als "een monster uit een fabel", waarop De Leeuw spreekt: "Deel de appeltaart dan rond, Monster". Alice verdeelt de taart, terwijl intussen De Leeuw en De Eenhoorn wat aan het bekvechten zijn, op een zeer bijzondere manier (we gaan niet alles verklappen natuurlijk, lees dat boek nou gewoon eens!), maar op een of andere manier krijgt De Leeuw twee keer zoveel als De Eenhoorn, die luidkeels protesteert, maar zijn bezwaar wordt weggewoven en Alice belandt met veel tromgeroffel in een ander avontuur. (Oke, enlighten yourself en kijk bij de foto’s die horen bij Alice in Stripland, de Dynamite-versie.)
De illustrator Sir John Tenniel heeft ook bij dit verhaal weer een paar prachtige tekeningen gemaakt en pas toen ik dit verhaal las in de engelstalige Alice annotated-versie, begreep ik dat er een heel politiek verhaal achter De Leeuw en De Eenhoorn zit. Op de tekening zijn De Leeuw en De Eenhoorn eigenlijk afgebeeld als een persiflage of een soort spotprent op twee politieke tegenstanders uit die tijd, Disraeli en Gladstone, die in het parlement constant aan het kibbelen waren, waarbij de regering uiteindelijk viel en Gladstone de functie van Disraeli overnam, Minister van Financiën (we hebben het hier over 1852). Van Lewis Carroll was bekend dat hij tamelijk conservatief was (:inderdaad, en desalniettemin Alice creëerde) en niet alleen laat hij Alice dus een avontuur met twee fabelachtige dieren meemaken (de een letterlijk, de ander figuurlijk), maar hij lijkt hier ook een politiek statement te willen maken.
So it shows, there's always more than meets the eye. Geïnteresseerd in nog een weetje, of twee? Zowel De Leeuw als De Eenhoorn komen in het Wapen van Groot-Brittanie voor. In de Engelse versie staat De Eenhoorn links en De Leeuw rechts, in het Schotse Wapen is het net andersom. Het is maar net hoe je bekijkt wie de baas is, en dat geldt eigenlijk ook voor De Leeuw die een groter stuk taart krijgt dan De Eenhoorn (Yep: het leeuwendeel). Lewis Carroll schijnt hiermee te verwijzen naar de fabel van Aesop: vier dieren gaan gezamenlijk op jacht, maar als de buit moet worden verdeeld, eist De Leeuw alles op. Moraal van het verhaal: het is wachten op problemen als je samenwerkt met iemand die sterker, of machtiger, is dan jezelf. Over een politiek statement gesproken.
Mensen vragen me wel eens waarom ik Alice zo leuk vindt, ik bedoel het boek van Lewis Carroll, en dit is dus een van de redenen. Het boek is gewoon lekker om te lezen als een (ont)spannend verhaal, maar wie zich er in verdiept, komt weer thuis met heel wat leuke feitjes, net als na afloop van het Lewis Carroll Symposium. Heb je nou nog steeds niet op die link gedrukt die natuurlijk niet voor niks op deze site staat? Hoho, eerst dat filmpje nog eens bekijken van Het Meisje dat dacht een Eenhoorn te zijn!
{{ 'Comments (%count%)' | trans {count:count} }}
{{ 'Comments are closed.' | trans }}