Mijn Alice-verslaving

"Hallo, mijn naam is Coenraad en ik ben verslaafd. Verslaafd aan Alice." Zo zou een AA-bijeenkomst kunnen beginnen als je niet aan alcohol of seks verslaafd bent, maar aan Alice in Wonderland. Er gaat letterlijk geen dag voorbij zonder dat ik aan Alice denk. Even langs de verzameling lopen en door een boek bladeren, even op Ebay, Marktplaats of Catawiki struinen. Het is bijna onvoorstelbaar op hoeveel verschillende manieren Alice een bron van inspiratie is: Boeken, films, voorstellingen, fotografie, illustraties, cosplay, merchandise enzovoort.

Hoe is deze gekte begonnen? Merkwaardig genoeg begon dit niet door het boek, maar door Pat Andrea. Deze Nederlandse kunstenaar is bij mij bekend als de illustrator van de boeken van Herman Pieter de Boer, waar ik altijd een fan van ben geweest, en op een dag liep ik langs een galerie waar een kunstboek van Pat Andrea lag, met tekeningen van Alice in Wonderland. Bij elke tekening was een tekstgedeelte uit Alice in Wonderland vermeld waarop de tekening was geïnspireerd. Ik was verkocht.

Ik begon wat te lezen over de schrijver en kwam er achter dat de man een mysterie is. Ik kocht een fotoboek met zijn beroemde foto's van Alice Liddel en andere jongedames, naast kennissen en beroemdheden, en als je je dan bedenkt dat deze foto's 150 jaar geleden zijn gemaakt en hij ze zelf ontwikkelde in een tijdperk dat de fotografie nog in de kinderschoenen stond, dan kun je niet anders dan bewondering hebben voor dit genie. Mijn interesse in fotografie, een andere verslaving vrees ik, kan niet los worden gezien van mijn groeiende interesse in het werk van Lewis Carroll.

Ik las over het leven van de echte Alice, ik bezocht het graf van de echte Alice (nadat ik op een vakantie in Engeland bij de verkeerde Christ Church was, maar daarover een andere keer). Ik kocht een boek van Graham Ovenden over de vele verschillende illustratoren van Alice in Wonderland, ik kwam een Duits stripboekje tegen, een Engelse manga, ik las verschillende versies in Nederlandse vertalingen en diverse Engelse uitgaven, en elke versie heeft toch weer iets unieks. Kortom: ik ben verslaafd.

Ik bleek niet de enige te zijn. Op boekenmarkten is altijd wel een Alice te vinden, op Dutch Comic Con in Utrecht kun je verschillende Alice´s tegen het lijf lopen, in de bioscoop en het theater is regelmatig een Alice-voorstelling en digitaal is het materiaal van over de hele wereld onuitputtelijk. Grappig is ook dat ik een echte Alice ken, en wat is er leuker dan je vrouw een beetje te plagen door te zeggen dat je van Alice hebt gedroomd...

Nu is er dan eindelijk het Lewis Carroll Genootschap, waar iedereen die fan is van de mens, de taalgrappen, de wiskundige grappen, de illustraties, de films, de fotografie, de kunst, Alice Liddel, Cosplay of wat dan ook, zijn of haar enthousiasme kan delen met anderen. Het Genootschap en de site kunnen alleen overleven als deze gevuld wordt met persoonlijke verhalen, foto´s en filmpjes. Leuk voor jezelf, maar ook leuk om nieuwe verslaafden te creëren! Bij deze dus de oproep, stuur in dat verhaal, die foto´s of dat filmpje!

Hieronder alvast een voorproefje uit mijn eigen verzameling: een paar mooie tekeningen van Pat Andrea uit zijn boek Alice in Wonderland, een paar fotoboeken van en over Lewis Carroll, het graf van de echte Alice en een paar foto's van Dutch Comic Con 2015 en 2016.

{{ message }}

{{ 'Comments are closed.' | trans }}