Alice lives

Jaren geleden, toen ik nog in Amsterdam studeerde, was er aan het eind van de Kalverstraat, schuin tegenover de V&D, een kleine obscure bioscoop. Met je studentenkaart kon je hier 's middags voor half geld heen, toen iets van vier gulden, dus minder dan 2 euro en dat was zelfs voor een arme student nog op te brengen. Een vriend was horrorfan; ik was onnozel op dit gebied, dus hij nam me mee naar zeer vreemde films waarvan ik de meeste titels ben vergeten. De bekendste was waarschijnlijk Poltergeist van Steven Spielberg (wat toevallig ook al over een klein meisje ging dat vreemde avonturen meemaakte), maar degene die me altijd is bijgebleven in Evil Dead. Bij het eerste schokeffect waarvan je wist dat het ging komen, maar toch, schudde de rij waar ik in zat letterlijk van iedereen die reageerde alsof ze elektrotherapie kregen. Do not watch the rape-scene and the pencil-scene on YouTube, boys and girls!

Mijn smaak is het nooit helemaal geworden, maar iets is toch blijven hangen. In Kampen zit een leuke stripwinkel, De Fantast, en daar kwam ik een boek tegen van Michael Markowitz en Michael Pasquale: Living Dead Dolls in Wonderland, een geweldig grafisch weergegeven duistere Alice. Yep, check de foto's! want dat laat je niet liggen natuurlijk. Toen ik later op Bol.com iets moest bestellen (dat moest echt; mijn dochter had iets besteld en kwam niet aan de gratis bezorgkosten, 't is wat), kwam ik Alice in Zombieland tegen met de toepasselijk subtitel "Off with their heads". Zowaar nog een leuk boek ook, ook al kocht ik het misschien ook een beetje vanwege de fraaie cover. Het is niet bepaald een Alice in Wonderland-verhaal, maar er komen wel de nodige aspecten van het boek in terug; een wolk die naderend gevaar aankondigt in de vorm van een konijn, woordspelingen en hoofdstuktitels als Eerily curiouser and eerily curiouser, The deadly rabbit returns, Advice from a dying Caterpillar und so weiter. Deel 2 en 3 staan inmiddels ook in mijn bibliotheek op de plank Nog te lezen, en voor iedereen die van bijvoorbeeld The Twilight-saga houdt is dit een aanrader (want daar lijkt het wel verdacht veel op, Gena Showalter).

Als je van een beetje griezelig met een knipoog houdt, vergeet dan de naderende Dutch Comic Con niet. Naast alle prachtige Alice-types (zie mijn eerdere foto's) waren er de voorgaande jaren totaal ongevaarlijke zombies, katjes om niet zonder handschoenen aan te pakken, een paar ik ben heus niet bang voor je-typetjes en een adembenemende Supernatural-engel te spotten. Zelf ben ik er zeker weer bij, niet om gefotografeerd te worden natuurlijk, alhoewel er ooit wel een modellencarriere in het verschiet heeft gelegen. Mijn vader werkte bij de politie en voor een boekje voor schoolverkeersexamen hadden ze een lief jongetje nodig; iemand anders zou dat doen, maar Karel was ziek en ik niet. Gelukkig geen close-up foto's, maar je ziet wel dat ik zeer hippe sandalen aan had en dat ik toen al een gevaar voor jonge meisjes was (alleen op het zebrapad natuurlijk.) De fotograaf had trouwens meer oog voor jongetjes; toen de klus was geklaard, zei hij dat ik er volgens hem leuk uit zou zien in lederen kleding, of ik interesse had in een prive-fotoshoot. Wegwezen dus! Vreemd genoeg werd ik jaren later trouwens bijna ontvoerd door een andere oude vent, waarover een andere keer, maar de conclusie moet wel zijn dat ik onweerstaanbaar was. Just like Alice...

{{ message }}

{{ 'Comments are closed.' | trans }}